wiksa
ETYMOLOGIA:
Etymologia słowa wiksa (pierwotnie pisanego vixa) związana jest prawdopodobnie z okrzykami wischer!, które DJ-e wznosili podczas dużych imprez typu Love Parade. Zwyczaj ten ma swoje źródła w kulturze zachodnioeuropejskiej. Wischer to wulgaryzm zaczerpnięty z języka niemieckiego, oznaczający onanistę, a wiksa powstała jako wynik adaptacji (fonetycznej, ortograficznej i morfologicznej) do języka polskiego, zyskała w nim też inne od oryginalnego znaczenie.
CIEKAWOSTKI:
W Polsce zjawisko wiksy wiąże się przede wszystkim z popularnością klubu Ekwador w Manieczkach pod Poznaniem, przypadającą na lata 2000–2003. Określeniem manieczki jeszcze długo później nazywano utwory z bardzo prostymi brzmieniami, które jednocześnie były synonimem muzyki prymitywnej. Znakiem rozpoznawczym imprez typu wiksa są różnego rodzaju okrzyki, np. jazda!, lecimy!, ruszamy!, w górę!, a także inne nieskomplikowane komunikaty, tworzone najczęściej z efektem pogłosu. Wiksa oznacza także… pastę do butów. Określenie to notowane jest w tzw. słowniku warszawskim (Słownik języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. I–VIII, Warszawa 1900–1927) i do dziś funkcjonuje jako regionalizm poznański.
W Słowniku języka studentów Uniwersytetu Warszawskiego hasło wiksa ma 23 poświadczenia (Wydział Polonistyki, Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych, Wydział Orientalistyczny, Wydział Historyczny, Kolegium Międzyobszarowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych i Społecznych, Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych, Instytut Ameryk i Europy).
oprac. Izabela Nowicka
Słownik języka studentów Uniwersytetu Warszawskiego jest dostępny pod adresem: www.studenckamowa.uw.edu.pl.
