Klub Absolwentów UW zaprasza na 1. debatę 3. edycji cyklu „Widoki na przyszłość” pt. Polonez czy chocholi taniec – co Polakom w duszy gra? Edukacja muzyczna jako zapomniany element spójności społecznej.
Do udziału w cyklu zapraszamy całą społeczność UW (#JestemzUW) – absolwentów, studentów, doktorantów, badaczy i pracowników uczelni.
Czy państwo powinno opiekować się repertuarem i tworzyć opowieść o polskim muzycznym dziedzictwie? Czy do promocji kraju potrzebujemy więcej Ślaska i Mazowsza czy raczej Pendereckiego? Powojenna presja na „użycie” motywów ludowych zniechęcała wielu artystów do sięgania do muzycznej kultury wiejskiej – jak to się stało, że ci którzy w końcu zaczęli to robić (jak Górecki czy Kilar) osiągnęli międzynarodowy sukces? Czy ustalony odgórnie procent polskiej muzyki w mediach jakkolwiek działa na rzecz kultury polskiej? W jakim stopniu możemy czerpać z ludowej tradycji, nie traktując muzyki i tańca jako skansenu? Jak tworzyć lub odtworzyć coś co może być źródłem takiej inspiracji? Skąd bierze się wielkomiejska moda na kursy oberków i białego śpiewu? Jak sprawić, abyśmy wszyscy grali i śpiewali, traktując to jako zajęcie wspólnotowe, tak jak ma to miejsce w przypadku narodów traktujących muzykę i taniec tożsamościowo – na równi z językiem?
czas: 3.02.2020 w godzinach 18.00-20.00
miejsce: Ogród Botaniczny UW, Al. Ujazdowskie 4
bezpłatna rejestracja: https://evenea.pl/event/debata-klubu01-2020/
Po debacie zapraszamy na toast i bankiet noworoczny.
Oprawa muzyczna: Weronika Sura, wirtuozka akordeonu.
W programie:
Paneliści:
prof. dr hab. Piotr Dahlig, kierownik Zakładu Etnomuzykologii w Instytucie Muzykologii Wydziału Historycznego i do 2012 r. prof. Instytutu Sztuki PAN.
Na podstawie badań terenowych prowadzonych w Polsce od 1975 r. opublikował: Muzyka ludowa we współczesnym społeczeństwie (Warszawa 1987), Ludowa praktyka muzyczna w komentarzach i opiniach wykonawców Polsce (Warszawa 1993), Muzyka Adwentu. Tradycja gry na ligawkach mazowiecko-podlaskich (Warszawa 2003). Profil kulturoznawczy ma monografia Tradycje muzyczne a ich przemiany. Między kulturą ludową, popularną i elitarną Polski międzywojennej (Warszawa 1998).
Na wywiadach z muzykami z b. Kresów Wschodnich i z Podkarpacia oparte jest studium Cymbaliści w kulturze polskiej (Warszawa 2013). Opublikował ponad 160 artykułów na tematy: ludowych tradycji muzycznych (głównie w Polsce), instrumentów muzycznych, muzyki mniejszości narodowych, tradycji repatriantów i przesiedleńców polskich, historii kultury muzycznej, historii badań i in. Zredagował: Instrumenty muzyczne w polskiej kulturze ludowej (z Ludwikiem Bielawskim i Aleksandrem Kopoczkiem, praca zbiorowa, Warszawa-Łódź 1990); Pathways of Ethnomusicology (zbiór artykułów Anny Czekanowskiej, Warszawa 2000); Polski folklor muzyczny,t. 1 – reedycja podręcznika Jadwigi Sobieskiej z 1982 r.; t. 2: Suplement: Folklor muzyczny w Polsce. Rozwój badań 1980–2005 (praca zbiorowa), Warszawa 2006; Traditional Musical Cultures in Central-Eastern Europe. Ecclesiastical and Folk Transmission (praca zbiorowa), Warszawa 2009.
Nagroda MKiDN Gloria Artis: 2016, odznaka Zasłużony kulturze polskiej: 2011, Nagroda im. Oskara Kolberga: 2015
Piotr Zgorzelski, warszawiak, etnolog, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom w 2002 roku – „Janko Muzykant czyli szkoła wiejskiego muzykowania”). Tancerz, animator kultury, juror podczas konkursów tańca tradycyjnego, inicjator odrodzenia polskich tańców tradycyjnych w formach niescenicznych.
Od blisko 25 lat organizuje i prowadzi warsztaty polskich tańców tradycyjnych w Polsce i na Świecie. Prowadzi projekt Akademia Tańca Tradycyjnego (Fb). Stale współpracuje przy projektach realizowanych m.in. przez IMiT, NIFC, IAM.
Uczył się bezpośrednio od wiejskich tancerzy jak również ze źródeł archiwalnych, wypracowując autorski program zajęć uwzględniający współczesne predyspozycje i umiejętności, pokolenia pozbawionego żywego kontaktu z muzyka ludową.
Współzałożyciel warszawskiego Stowarzyszenia „Dom Tańca” (1994) i jego kilkuletni prezes. Jest autorem, inicjatorem oraz organizatorem cyklicznych projektów edukacyjno-kulturalnych związanych z muzyką i tańcem tradycyjnym, o zasięgu lokalnym oraz międzynarodowym.
Twórca i propagator koncepcji tańca tradycyjnego w formie Freestyle.
Współpracował przez wiele lat jako aktor oraz choreograf z off-owym teatrem „Scena Lubelska 30/32” (przedstawienia „Kalewala”, „Dawid”, „Gilgamesz”, „Czarna Mańka – królowa przedmieścia”), a także z Teatrem Narodowym w Warszawie oraz Teatrem Polskim.
Przez blisko 10 lat współtworzył jako basista i tancerz kapelę Janusz Prusinowski Kompania. Wraz z nią koncertował i prowadził warsztaty w większości krajów Europejskich, a także w Azji i Ameryce Północnej (m.in. Carnegie Hall NY, Chicago Symphony Center). Występ na Międzynarodowych Targach Muzyki Świata Womex (2012) w greckich Salonikach z Janusz Prusinowski Kompania.
Jest pięciokrotnym stypendystą MKiDN dziedzinie tańca i animacji kulturalnej (1993, 2003, 2006, 2008, 2013).
W 2008 roku wraz z żoną powołał do życia Fundację Czas Tradycji, której jest prezesem.
Współtwórca koncepcji i realizacji portalu edukacyjnego poświęconego tańcowi taniec.edu.pl dla Instytutu Muzyki i Tańca.
Od 2016 – 2018 współpraca z Art Stations Fundation przy międzynarodowym projekcie Yanka Rudzka ZACZYN i Yanka Rudzka WIELOGŁOS.
W 2017-2019 roku wraz z Jadwigą Rodowicz przygotował oraz brał udział jako choreograf oraz aktor przedstawienie „Dziady polsko-japońskie” na podstawie scenariusza Jerzego Grotowskiego i Jadwigi Rodowicz. Spektakl był wystawiany w Polsce i w Japonii.
Współpracował przy wielu projektach związanych z muzyką i tańcem tradycyjnym m.in. Festiwal Wszystkie Mazurki Świata w Warszawie, Tabor w Chlewiskach, Tabor w Sędku, Tabor w Żółkiewce, Cykl letnich warsztatów i potańcówek w Kawiarnia NIEPODLEGŁA Miejsce Spotkań w Warszawie, Jarmark Jagieloński w Lublinie, ETNO PORT w Poznaniu, Freaki Afryki we Wrocławiu, Festiwal Rozstaje Skrzyżowanie Kultur w Krakowie, Turniej Muzyków Prawdziwych w Szczecinie, Festiwal Ethniesy w Bydgoszczy, Podlaska Oktawa Kultur w Białymstoku, Festiwal Folkowisko w Chutorze, OPENER Festiwal w Gdyni, Festiwal Dźwięki Północy w Gdańsku, Festiwal Mikołajki Folkowe w Lublinie, Tyndyryndy w Kazimierzu n/Wisłą, Janusz Prusinowski Kompania (Trio Janusza Prusinowskiego – 3 wydawnictwa płytowe („Mazurki”, „Serce”, „Po kolana w niebie”), z Grażyną Auguścik „Inspired by Lutosławski CD”, Tomaszem Stańko „Kujawy”, Januszem Olejniczakiem „Ludowe korzenie muzyki Fryderyka Chopina”, Michałem Urbaniakiem i Arturem Dutkiewiczem przy festiwalu Wszystkie Mazurki Świata oraz „Mazurki na jazzowo”, Janem Smoczyńskim „Inspired by Lutosławski, Justyną Piernik „Kujawska Atlantyda CD”, Adamem Strugiem „Monodia Polska CD” i wiele innych.
Klaudia Niemkiewicz, doktor kulturoznawstwa, etnolożka, badała folklor pieśniowy Kurpiów, Lubelszczyzny, Mazowsza, ukraińskiego Polesia, Kijowszczyzny i Połtawszczyzny, sama od 1999 roku praktykuje śpiew tradycyjny. Autorka rozprawy o przyswajaniu wiejskich tradycji muzycznych oraz szeregu artykułów poruszających temat miejsca muzyki tradycyjnej we współczesności a także etyki badań terenowych i bycia w terenie.
Weronika Sura – artystka, wirtuozka akordeonu. Niepokorna. Odważna. Łamie konwencje artystyczne przypisane do swojego instrumentu. Niezwykła postać muzycznego młodego pokolenia artystów klasycznych. Laureatka wielu polskich i zagranicznych konkursów akordeonowych. Uczestniczka wielu kursów mistrzowskich prowadzonych przez wybitnych muzyków i mistrzów akordeonu m.in. prof. G. Stopy (Musik und Kunst Privatuniversität der Stadt Wien, Austria), M. Mikki (Folkwang Universität der Künste, Essen, Niemcy),S. Hussong’a, (Hochschule für Musik Würzburg, Niemcy),
Y. Shishin’a (Conservatory Sergei Rachmaninov in Rostov, Rosja).
Koncertuje w kraju i za granicą. Solo, jak również z orkiestrą i w zespołach kameralnych. Swoją sztukę prezentowała na scenach sal koncertowych jak również podczas festiwali muzycznych i ważnych wydarzeń kulturalnych w Polsce, we Włoszech i w Szwajcarii.
Współpracuje z kompozytorami młodego pokolenia. Angażuje się w innowacyjne artystyczne projekty komercyjne m.in. współpracowała z Radzimirem Dębskim i marką Wyborowa. Nagrywa również muzykę akordeonową do filmów.
W jej repertuarze odzwierciedlają się jej osobiste zainteresowania i inspiracje różnymi kulturami świata, muzyką ludową polską jak i zagraniczną. Gra muzykę klasyczną kompozytorów hiszpańskich, japońskich, niemieckich, argentyńskich, polskich, francuskich.
Od początku swojej kariery muzycznej eksperymentuje z brzmieniem samego akordeonu jak i instrumentów towarzyszących. Tworząc własne projekty artystyczne łączy brzmienia dotąd rzadko wykorzystywane w zestawieniu z akordeonem m.in.: wiolonczeli, fortepianu, skrzypiec, marimby, trąbki, gitary, flugelhornu, duduka ormiańskiego oraz wokalu.
W grudniu 2019 roku ukazał się jej debiutancki solowy album zatytułowany „Road to Cordoba”.
Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie światowej klasy akordeonisty prof. Klaudiusza Barana oraz ZSM nr 1
w Rzeszowie w klasie prof. Mirosława Dymona. Studiuje na Wydziale Zarządzania UW na menedżerskich studiach podyplomowych dla twórców, artystów i animatorów kultury.
